بولداگ ها سگ های باهوش و قدرتمندی هستند که انواع مختلفی هم دارند. در مطالب قبلی درباره برخی از آنها صحبت کردیم و حتی درباره تقاوت بولداگ انگلیسی و آمریکایی نیز صحبت کردیم و آنها را بررسی کردیم. اما در این مطلب میخواهم درباره بولداگ فرانسوی و تقاوتش با بولداگ انگلیسی بیشتر صحبت کنیم. در این مطلب با تفاوت ها و شباهت های فرنچ بولداگ و بریتیش بولداگ آشنا می‌شوید. پس تا انتهای این مطلب با من همراه باشید.

 

بولداگ فرانسوی و بولداگ انگلیسی جز چند تفاوت قابل توجه، بسیار شبیه به هم هستند. از آنجایی که خویشاوند یکدیگر هستند اما در یک کلام اگر بخواهیم این دو نژاد را مقابسه کنیم باید گفت که:

بولداگ فرانسوی یک نسخه فشرده تر و ساده تر از بولداگ انگلیسی است.

 

بارزترین ویژگی فرنچ بولداگ، گوش‌های بلند خفاش‌مانند اوست و مشخص‌ترین ویژگی بولداگ انگلیسی پوست چرخیده‌اش است که در دو طرف صورتش آویزان است. بنابراین اگر بین انتخاب این دو نژاد دو دل هستید نگران نباشید؛ در این مقاله و در ادامه به بررسی جزئیات این دو نژاد می‌پردازیم.

 

تفاوت های فرنچ بولداگ و بریتیش بولداگ در یک نگاه

فرنچ بولداگ

بریتیش بولداگ

وزن: 9 تا 13 کیلوگرم

وزن: 18 تا 27 کیلوگرم
قد: 28 تا 31 سانتی متر قد: 35 تا 40 سانتی متر
طول عمر: 10 تا 14 سال طول عمر: 8 تا 10 سال
خلق و خو: بازیگوش، هوشمند، سازگار خلق و خو: دوستانه، شجاع، آرام
سطح انرژی: پایین سطح انرژی: پایین
قیمت: بالای 1500 دلار قیمت: بالای 1500 دلار

 

تاریخچه این دو نژاد

همانطور که قبلا درباره بولداگ انگلیسی صحبت کردیم این سگ در ابتدا در انگلیس به عنوان یک سگ شکارچی مورد استفاده قرار می‌گرفت و در میادین گاو بازی برای پرت کردن حواس گاوهای وحشی استفاده می‌شد. برای آشنایی بیشتر، مطلب معرفی سگ بولداگ انگلیسی را بخوانید.

بولداگ فرانسوی از نوادگان بولداگ انگلیسی است، با این حال، سفر تاریخی آنها زمانی شروع شد که این نژاد سگ به مناطق گرم تر اروپا، یعنی فرانسه فرستاده شد. نام این نژاد سگ هم در واقع از انگلستان و مردم انگلیس نشات گرفته است و انگلیسی آنها را با این اسم می‌شناسند. با این توضیح بهتر می‌فهمیم که فرنچ بولداگ در اصل یک سگ اصیل فرانسوی نیست، بلکه یک سگ انگلیسی است.

در اواسط قرن نوزدهم، بولداگ‌های انگلیسی در میان تاجران انگلستان، به ویژه در بازارهای ناتینگهام، بسیار محبوب شدند. هنگامی که فروش این سگ در انگلستان کاهش یافت، تاجران انگلیسی این سگ را از طریق کانال مانش به فرانسه بردند و آنجا مورد استقبال فرانسوی ها قرار گرفت.

طی چندین دهه، این سگ با سگ های نژادهای کوچکتر مانند پاگ و احتمالاً سگهای دیگر از نوع تریر میکس شد. فرنچ بولداگ معمولا با بوستون تریر اشتباه گرفته می شود.

مطلب مشابه: تفاوت بولداگ آمریکایی با بولداگ انگلیسی

 

تفاوت های ظاهری

بولداگ انگلیسی، بولداگ کلاسیک است، در حالی که بولداگ فرانسوی تغییر یافته و برخی می گویند نسخه زیباتر با ویژگی های ظریف تر است. در ادامه این ظرافت ها و جزئیات را با هم بررسی میکنیم.

بولداگ فرانسوی سر بسیار کوچک‌تری دارد که توسط گردن نازک‌ و بلندش نگه داشته می‌شود. اما در آن طرف بریتیش بولداگ سر پهن‌تر و گوشت‌تری دارد که توسط گردن محکم و کلفتش نگه داشته می‌شود. چشم‌های بولداگ کمی کوچک‌تر هستند، اما در مقایسه با چشم‌های گردتر بولداگ فرانسوی، از هم بازتر هستند.

در قسمت گوش ها و پوست این دو نژاد سگ بارزترین تفاوت آنها را می‌شود دید. بولداگ فرانسوی گوش‌های بلند و تیزی دارد که شبیه خفاش است، در حالی که گوش‌های بولداگ انگلیسی در کنار جمجمه او قرار گرفته و به شکل گل رز هست.

فرنچ بولداگ و بریتیش بولداگ

بولداگ های انگلیسی بیشتر شبیه پاگ هستند، در حالی که بولداگ های فرانسوی اینگونه نیستند. پوست بولداگ فرانسوی بسیار سفت‌تر است و چین‌های کمتری دارد و چند تایی درست بالای پوزه‌اش بین بینی و چشم‌هایش قرار دارد. بولداگ انگلیسی دارای پوست های آویزان است که از کناره بینی او می افتند و از دو طرف فک پایین او آویزان می شوند.

یکی دیگر از تفاوت های فاحش این دو نژاد سگ، تفاوت در جثه آنهاست. قد بولداگ فرانسوی 11 تا 13 اینچ (28 تا 30 سانتی متر) است در حالی که بولداگ انگلیسی 14 تا 15 اینچ (35 تا 40 سانتی متر) است. بولداگ فرانسوی همچنین وزن بسیار کمتری دارد و 28 پوند (13 کیلو) حداکثر وزن در نر و ماده است.

بولداگ انگلیسی بین 40 تا  50 پوند (18 تا 27 کیلو) وزن دارد، به این معنی که وزن او در مقایسه با فرنچ تقریباً دو برابر است.

پوشش مشابهی دارند که کوتاه و صاف است، اما بولداگ انگلیسی تنوع رنگ خز بیشتری دارد.

 

تفاوت خلق و خوی فرنچ و بریتیش

بولداگ فرانسوی و بولداگ انگلیسی هر دو موجودات اجتماعی هستند که مشتاق توجه انسان هستند. هر دوی آنها عاشق چرت زدن در دامان صاحب خود هستند. از آنجایی که آنها بسیار اجتماعی هستند، هیچ یک از آنها دوست ندارند برای مدت طولانی تنها بمانند و هر دوی آنها از اضطراب جدایی رنج می برند.

بولداگ فرانسوی و بولداگ انگلیسی هر دو حیوانات خانگی بزرگی هستند، جثه کوچک و طبیعت فوق‌العاده ملایم و صبور آنها به این معنی است که آنها برای مراقبت و زندگی با کودکان مناسب هستند. اما، مانند هر سگ دیگری، کودکان هرگز نباید بدون نظارت رها شوند!

بولداگ فرانسوی بیشتر یک توله سگ سرگرم کننده است که دائماً دوست دارد در مرکز توجه باشد. آنها احمق هستند و دوست دارند شیطنت های دلقک گونه از خودشان نشان دهند. بولداگ انگلیسی بسیار آرام‌تر است، می‌توان گفت که او یکی از آرام‌ترین نژاد در بین سگ‌هاست!

 

تفاوت در سطح انرژی

هر دو بولداگ انرژی کمی دارند و تنها به پیاده روی روزانه 20 یا 30 دقیقه ای نیاز دارند. هر دوی آنها از چرت زدن در طول روز استقبال می‌کنند.

از آنجایی که هر دو سگ براکیسفالیک هستند، هیچ یک از آنها در برابر رطوبت یا گرما مقاوم نیستند. بنابراین مطمئن شوید که آنها را در روزهای گرم به ورزش نبرید. نیازهای ورزشی آن‌ها باید تنظیم شود و در حالت ایده‌آل، آن‌ها را فقط باید صبح زود یا اواخر عصر که هوا بسیار خنک‌تر است، پیاده‌روی کرد.

 

پی نوشت: براکیسیفالیک به سگ های شورت هِد اطلاق میشود که شامل نژادهایی مانند: بولداگ انگلیسی و فرانسوی، ماستیف بول، بوستون تریر، بوکسر، پاگ، شیتزو، لهاسا آپسو و پکنیز و غیره است.


تفاوت در آموزش پذیری

بولداگ انگلیسی سرسخت و بی حال است و تربیت او را دشوارتر از هم نوع فرانسوی اش می کند.

بولداگ فرانسوی باهوش است و دستورات را به راحتی دریافت می کند. با این حال، دارای روحیه مستقلی است، بنابراین شما باید با تمرینات مناسب آنها را سازگار کنید. تسلیم لجبازی او نشوید، زیرا وقتی شروع به تسلیم شدن کنید، دیگر هرگز در نبرد آموزشی پیروز نخواهید شد! اگر قصد دارید پیاده روی با قلاده را آموزش دهید، مطمئن شوید که قلاده اندازه مناسبی دارد.

مطلب مشابه: راهنمای کامل تربیت سگ

بولداگ انگلیسی یکی از سرسخت ترین موجودات روی این سیاره است. تسلط بر تنبلی و کم حالی این سگ برای افرادی که برای بار اول داشتن سگ را تجربه میکنند اصلا توصیه نمی شود.

اگر داشتن یک توله سگ کاملاً مطیع برای شما مهم است، پس بریتیش برای شما مناسب نیست. بعضی روزها گوش می کند.

در کل بولداگ فرانسوی و بولداگ انگلیسی باید در سنین پایین و هرچه سریعتر اجتماعی شوند تا اطمینان حاصل شود که در همه شرایط و با افراد و حیوانات با اشکال و اندازه های مختلف سارگاری داشته باشند.

 

سلامت بولداگ فرانسوی و انگلیسی

مهم ترین مسئله بهداشتی که باید در مورد بولداگ فرانسوی و بولداگ انگلیسی توجه داشت، سندرم براکیسفالیک است. همانطور که گفتیم این دو نژاد سگ دارای پوزه کوتاهی هستند و همین مورد باعث میشود که با مشکلات تنفسی دست و پنجه نرم کنند. از این رو استعداد خاصی در گرما زدگی و عدم کنترل دمای بدن خود دارند. در روزهای گرم، حتما آنها را تحت نظر داشته باشید، مطمئن شوید که در یک فضای خنک و مطبوع هستند و به خوبی هیدراته می شوند.

در مجموع بیماری های دیگری که این دو نژاد مستعد ابتلا به آن هستند شامل این موارد است:

  • دیسپلازی هیپ
  • در رفتگی کشکک
  • مشکلات چشمی مانند: آتروفی پیشرونده شبکیه، انتروپیون و چشم گیلاسی
  • مشکلات قلبی
  • آلرژی های پوستی مانند: Demodectic Mange، عفونت استاف، و سایر آلرژی های عمومی و عفونت های قارچی

به طور کلی، بولداگ انگلیسی بین 8 تا 10 سال عمر می کند، در حالی که بولداگ فرانسوی بین 10 تا 12 سال بیشتر عمر می کند.

 

مطلب مشابه: شایع ترین بیماری های سگ

 

نظافت و بهداشت

باید به گوش های فرنچ و چروک های صورت بولداگ انگلیسی توجه ویژه ای شود، زیرا کثیف می شوند و می توانند منجر به عفونت شوند.

بولداگ فرانسوی و بولداگ انگلیسی نیازهای نظافتی مشابهی دارند. هر دوی آنها فقط به حمام گاه به گاه نیاز دارند، هر 2 یا 3 ماه یک بار کافی خواهد بود.

به دلیل حساسیت پوستی آنها حتما از محصولات ملایم استفاده کنید و از شستن آنها بیش از مقدار توصیه شده خودداری کنید زیرا ممکن است چربی طبیعی پوست آنها کاهش پیدا کند و دچار مشکلات متعدد پوستی شوند.

بولداگ فرانسوی و بولداگ انگلیسی هر دو دارای خزهای کوتاهی هستند که فقط یک بار در هفته نیاز به برس زدن دارند و این کار برای براق و سالم نگاه داشتن آنها است. هر دو این نژاد هنگامی که به فصول گرم سال نزدیک میشویم ریزش مو دارند.

با وجود اینکه مراقبت از آنها برای حمام کردن و مسواک زدن آنها نسبتاً آسان است، چین‌ خوردگی های روی پوست آن‌ها به کمی توجه بیشتر نسبت به سگ‌های معمولی نیاز دارند. اگر به درستی از آنها مراقبت نشود، اغلب می توانند بوی بدی بگیرند. از این رو حتی خشک کردن آنها باید با دقت انجام شود زیرا در صورتی که چین خوردگی روی صورت آنها به خوبی خشک نشود بو گرفته و عقونت می‌کند.

 

منابع: